تأثیر مکمل‌دهی کوتاه مدت ال-کارنیتین و کوآنزیم Q10بر عملکرد هوازی و بی‌هوازی مردان غیرفعال

سابقه و هدف:در عضلات بدن، کارنیتین در انتقال اسیدهای چرب و تسهیل بتا-اکسیداسیون نقش اساسی دارد. کوآنزیم Q10(یوبی‌کوئینون،CoQ10 ) نیز یکی از اجزای تشکیل‌دهنده زنجیره انتقال الکترون در میتوکندری و همچنین یک آنتی‌اکسیدان ضروری است. علیرغم وجود اطلاعات فراوان در زمینه متابولیسم پایه این دو ماده، هنوز ابهاماتی در قبال تأثیر مکمل‌دهی آنها وجود دارد. هدف از این تحقیق، بررسی تأثیر مصرف کوتاه‌مدت مکملهای ال-کارنیتین و کوآنزیم Q10، بر عملکرد هوازی و بی‌هوازی دانشجویان مرد غیرفعال بود. مواد و روشها:در این مطالعه دوسوکور، 40 مرد سالم و غیرفعال داوطلب با میانگین سنی 97/2±01/23 سال،شاخص توده بدنی k‏g/m274/3±32/23و میانگین VO2max13/5±47/39 میلی‌لیتر بر کیلوگرم در دقیقه، شرکت کردند.آزمودنیها به صورت تصادفی به 4 گروه‌ 10 نفره (ال-کارنیتین، کوآنزیم Q10، ال-کارنیتین+کوآنزیم Q10و دارونما) تقسیم شدند. مکمل ال-کارنیتین به میزانmg/kg/d 30 و مکمل کوآنزیم Q10 به میزان mg/kg/d 3، به شکل کپسول‌های هم‌شکل برای هر آزمودنی تهیه شد که هر فرددو بار در روز و به مدت 10 روز آنها را مصرف نمود. در جلسات پیش‌آزمون و پس‌آزمون، برای اندازه‌گیری مستقیم توان هوازی از آزمون بروس تعدیل شده بر روی نوارگردان دستگاه تجزیه گازهای تنفسی و برای اندازه‌گیری توان بی‌هوازی از آزمون وینگیت بر روی دوچرخه کارسنج استفاده شد. داده‌ها با استفاده از آزمون تحلیل واریانس با اندازه‌های تکراری و تی وابسته تجزیه و تحلیل گردید. یافته‌ها:مصرف کوتاه‌مدتو همزمان ال-کارنیتین و CoQ10 باعث افزایش معنی‌دارVO2max و مصرف کوتاه‌مدت ال-کارنیتین به‌تنهایی، باعث بهبود معنی‌دار شاخص خستگی ‌شد (05/0p<). در گروه ال-کارنیتین تمایل به افزایش VO2max(7/3%) و در گروه ال-کارنیتین+ CoQ10 تمایل به کاهششاخص خستگی (7/7%) مشاهده شد که از لحاظ آماری معنی‌دار نبود. نتیجه‌گیری:مصرفکوتاه‌مدت و همزمان ال-کارنیتین و کوآنزیم Q10ممکن است عملکرد ورزشی در فعالیتهای هوازی و بی‌هوازی را بهبود دهد.